Anastasia's stories... Στους θάμνους ενός κήπου...

Story No 22

Στους θάμνους ενός κήπου...

(η ιστορία μου διαβάζεται καλύτερα ακούγοντας
AYTO TO ΤΡΑΓΟΥΔΙ!)

... κι έρχεται εκείνη η στιγμή, που θες απλά να πεις 

φτάνει, τέλος, αντίο...

...αντίο σε ο,τι σ΄ενοχλεί, σε πιέζει, 

σε κουράζει, σε αδικεί, σε πληγώνει...

... σε όποιο συναίσθημα κατατρώει την εσωτερική ομορφιά σου και δε σ' αφήνει ελεύθερο να ζήσεις...

Γυρνάω την πλάτη, βροντάω την πόρτα 

και τρέχω...

... τρέχω να προλάβω όσα έχασα, αλλά και όσα ξέχασα ότι υπάρχουν...

Το φως, η λάμψη, ο άνεμος, τα φύλλα...

η άνοιξη, τα χρώματα, τα άνθη και το κύμα...

Μια νεράιδα αντίκρισα στους θάμνους ενός κήπου,

σαν μου ψιθύρισε το μυστικό μελωδικά στ' αυτί μου,

δάκρυα λυτρωτικά έσταξαν στο χώμα,

ένα λουλούδι όμορφο φύτρωσε ακόμα...

Πάρτο, μου είπε η νεράιδα, δεν είναι σαν τα άλλα,

για το λουλούδι αυτό έχω όνειρα μεγάλα...

Αν θα ανθίσει ή θα μαραθεί είναι επιλογή σου,

να θυμάσαι όμως, 

ότι αυτό είναι η ψυχή σου...

φιλιά,

Αναστασία!

clothes: Stradivarius

hair bando: Stradivarius

bag: Zara