Story No 13
Είμαι μια "πόλη" μέσα μου...
Μπορεί να λατρεύω τη φύση και την εξοχή,
ομολογώ, όμως, πως και η πόλη έχει τη δική της γοητεία...
Η γκρίζα, ομιχλώδης ατμόσφαιρα που πλανάται πάνω από τις πολυκατοικίες,
οι θορυβώδεις ήχοι των δρόμων, οι κόρνες, τα φρεναρίσματα...
...το συναίσθημα της αποξένωσης και της απομόνωσης,
η καταθλιπτική διάθεση που περιφέρεται...
...οι δυνατές αντιθέσεις,
ο πολυσύνθετος, κυκλοθυμικός και εκρηκτικός χαρακτήρας της πόλης...
...όλα αυτά τα πολύπλοκα και μπερδεμένα μου ταιριάζουν και μου μοιάζουν τόσο πολύ...
... είμαι μια "πόλη" μέσα μου...
Αυτή την "πόλη" βλέπω και στα μάτια κάθε άγνωστου περαστικού της καθημερινότητάς μου...
...του κυρίου που κάθεται απέναντί μου στο τραμ, της κυρίας που περνάει βιαστικά από μπροστά μου μιλώντας στο τηλέφωνο,
του περιπτερά, του κουλουρά, της πωλήτριας...
Στα μάτια τους καθρεφτίζεται ο εαυτός μου, άνθρωποι με τις ίδιες σκέψεις, ανησυχίες, υποχρεώσεις...
...και ξαφνικά, ο άγνωστος γίνεται γνωστός...
τον καταλαβαίνω...
με καταλαβαίνει...
φιλιά,
Αναστασία!
hat, jewellery: Accessorize Z-range
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου